Op Zondag 5 september 2021 werd de officiële en permanente Frans Claes Mountainbikeroute plechtig geopend door Frans Claes zelf. Deze marathon mountainbikeroute telt ongeveer 136 km en een kleine 2000 hoogtemeters. Een route voor getrainde en fanatieke mountainbikers, maar zeker ook voor de recreatieve mountainbiker die meerdere dagen avontuur wil.
De route doorkruist maar liefst 11 steden en gemeenten waaronder Leuven, Overijse, Oud-Heverlee en Holsbeek. De officiële start ligt aan de Philipssite in Leuven, echter is er ook een startlocatie aan de sporthal van Heverlee, de sporthal van Overijse en het Provinciedomein in Kessel-Lo (parking 3). Op al deze locaties vind je ook meteen een infobord over deze marathonroute.
Heb je nog geen idee wie Frans Claes precies is en hoe deze mountainbikeroute er uitziet? Dan ben je hier alvast op het juiste adres. Op maandag 13 september 2021 reed ik de route en legde deze vast met mijn GoPro. De video van de route kan je hieronder bekijken. Het volledige verslag van de rit en wat meer info over Frans Claes en de marathonroute vind je verderop in dit artikel.
Wie is Frans Claes?
Frans Claes is een Belgische marathon mountainbiker geboren in 1983 en afkomstig uit Leuven. Vanaf zijn 25ste neemt Frans deel aan mountainbikewedstrijden en dan voornamelijk wedstrijden van de lange adem en lange duur. Zijn grote droom is om ooit wereldkampioen te worden en de Cape Epic op zijn naam te schrijven.
Frans traint zo’n 50-tal uur per week en doet dat sinds 2009 volledig veganistisch. Zijn grootste drijfveer hiervoor was in eerste instantie zijn bekommernis over het milieu. Frans studeerde tevens milieuzorg aan de Erasmus Hogeschool in Brussel, vandaar de link.
Ook besefte hij toen dat de veestapel te groot is en wij als mens veel te veel vlees consumeren, wat een directe negatieve impact heeft op de planeet en het klimaat.
Naast de bekommernis om het milieu werd hij vegan voor zijn eigen gezondheid en sportieve prestaties, de hongersnood in de wereld en uiteraard het dierenleed.
Hoewel men vaak de wenkbrauwen fronst bij de combinatie van vegan en topsport, zijn de prestaties van Frans er enkel maar op vooruitgegaan. Zo werd hij onder andere Belgisch Kampioen in 2015 en 2016 en won hij verschillende UCI World Serie marathon wedstrijden. Daarnaast neemt hij regelmatig deel aan meerdaagse mountainbike races.
Wil je meer weten over een veganisme en sporten bezoek dan zeker de volgende website met info, tips en inspiratie: veganatleet.be
De Frans Claes Mountainbike route
Zo’n 3 jaar geleden kwam het idee tot stand om een mountainbikeroute naar Frans Claes te vernoemen. Het idee kwam niet van Frans zelf maar van enkele van zijn vrienden. In eerste instantie was Frans er niet zo zeer voor te vinden en voelde het onwennig. 3 jaar later is hij echter wel terecht fier op deze route die zijn naam draagt.
Sinds de mountainbikeboom in 2020 is er dringend nood aan meer en verbeterde mountainbikeroutes. Sinds de pandemie hebben steeds meer mensen de weg naar het bos, al dan niet op de mountainbike, gevonden.
Een trend die misschien in de toekomst wel wat gaat afnemen maar waar zeker grote delen van gaan blijven hangen. Om die reden is het belangrijk dat er routes zoals de Frans Claes mountainbikeroute het levenslicht zien.
De officiële start van de route ligt in Leuven, de thuisstad van Frans Claes. Er is ook een startplaats voorzien aan de sporthal in Heverlee en aan parking 3 van het Provinciedomein in Kessel-Lo.
De route doorloopt 11 steden en gemeenten waaronder; Leuven, Bertem, Kortenberg, Tervuren, Overijse, Huldenberg, Oud-Heverlee, Bierbeek, Boutersem, Lubbeek en Holsbeek.
De route is met zijn 136 km momenteel één van de langste routes in België. Vlak is het in deze omgeving zeker niet want je krijgt een kleine 2000 hoogtemeters voorgeschoteld.
Naast de route vind je verschillende deelnemende café’s, eet- en logeergelegenheden waar je je mountainbike kan stallen en waar enkele handige tools permanent ter beschikking zijn. Handig, al heb je hopelijk zelf ook de nodige tools op zak om deze marathon zonder kopzorgen uit te rijden.
Frans Claes Marathon mtb route verslag
Op maandag 13 september 2021 reed ikzelf de Frans Claes mountainbikeroute. Ik deed dit in mijn eentje omdat ik dat het liefst doe.
Omdat ik vaak zelf erg benieuwd ben naar hoe bepaalde routes er uit zien en wat er me te wachten staat besloot ik deze route vast te leggen met mijn GoPro. Op die manier kan je al een glimp opvangen van de route indien je deze wenst te rijden of nog twijfelt of de route wat voor jou is.
Ik koos het Provinciedomein in Kessel-Lo, meer bepaald Parking 3, als startlocatie. Dit deed ik omdat deze locatie het minst ver rijden was met de auto. Het Provinciedomein bevindt zich op enkele kilometers van de afrit van de E314. Erg makkelijk te bereiken dus.
Op de parking van het Provinciedomein kan je niet naast het infobord van de Frans Claes mountainbikeroute zien. Heb je nog niet al de nodige info dan kan je dat voor vertrek nog even bekijken. Op het bord staat ook aangeduid welke pijlen je dient te volgen, namelijk de zwarte pijlen met daarin 3 extra pijlen.
Vol goede moed en met een gevulde CamelBak begon ik mijn calvarietocht vanaf deze locatie, het zou een lange en vermoeiende dag worden. Daarnaast hoopte ik er ook van te kunnen genieten. Hoe mijn rit verlopen is kom je hieronder te weten.
Onder een stralend zonnetje reed ik de parking af om deze voor ettelijke uren achter me te laten. Wanneer je vanuit Kessel-Lo de route aanvat staat er meteen pittig terrein op je te wachten. Na een brave aanloop rijd je meteen richting Holsbeek.
Holsbeek valt makkelijk te omschrijven: mooi en helemaal NIET vlak. In mijn ogen was dit het zwaarste deel van de gehele route.
Niet ideaal om als “opwarming” voorgeschoteld te krijgen, al kreeg ik het er wel warm van. De armstukken waarmee ik vertrokken was, werden al snel naar beneden getrokken en zouden mijn bovenarmen niet meer zien.
Het toppunt van dit gedeelte is zeker en vast het prachtige en uitdagende Chartreuzebos. De route gaat over brede paden en korte stukken singletrack afgewisseld met enkele verbindingsstukken over de weg. Dit zou overigens grotendeels de tendens van de hele route worden.
Eénmaal je Holsbeek verlaten hebt rijd je via verschillende woonwijken richting het volgende gedeelte van de route. Afhankelijk van waar je vertrokken bent kan je dit stuk gebruiken om even te bekomen of om eens goed gas te geven. Ik moest nog even bekomen van de zware doortocht in Holsbeek en fietste aan een gezapig tempo de Leuvense en Oud-Heverleese bossen en offroad passages tegemoet.
Het officiële startpunt moet ik ergens gemist hebben maar ik vermoed dat het wel aangegeven staat. Ook in dit gedeelte krijg je verschillende terreinsoorten voor de wielen geschoven. Afwisseling is er zeker en vast genoeg. Recupereren zit er hier en daar ook in, al hakken de hoogtemeters er af en toe toch al wel in.
Aan de andere kant van de autosnelweg gekomen rijd je richting Tervuren en Overijse. Dit was, in tegenstelling tot Holsbeek en Oud-Heverlee, onbekend terrein voor me. In deze omgeving lopen wel meerdere Sport Vlaanderen routes aan de paaltjes te zien. Wederom een leuke en afwisselende streek, maar het moet wel je ding zijn. Een singletrack paradijs is de route zeker niet al zijn er wel verschillende passages die me een wow-gevoel gaven, zowel qua omgeving als fungehalte.
Van een 136km lange marathonroute mag en kan je gewoon niet anders verwachten dan erg veel afwisselende paden, wegen en bospassages. Ohja kasseien, die waren er ook in veelvoud en vaak gingen ze ook steil omhoog.
De passage in Overijse bleef in mijn ogen erg lang duren, ofwel staan er gewoon erg veel plaatsborden. Uiteindelijk rijd je via Tombeek en Sint-Joris Weert richting Oud-Heverlee. In deze omgeving wacht het Meerdaalbos je op. Hier was ik een tijdje geleden nog geweest maar toch herkende ik niet alle passages.
Er zit dus zeker ook veel nieuws in deze marathonroute. Zo zie je regelmatig de bepijling de andere kant uitwijzen dan de pijltjes van de andere mtb-routes. De passage door het Meerdaalbos is me, net als het Chartreuzebos, het meest bijgebleven. Ik heb het niet getimed maar het heeft zeker meer dan een uur geduurd voor ik weer uit het bos was. Een prachtig stukje route met hier en daar enkele wondermooie en uitdagende passages.
Genieten was er dus zeker wel bij, ondanks dat de kilometers en hoogtemeters stilaan zijn tol begonnen te eisen. Gelukkig had ik voldoende sportvoeding op zak.
Via bierbeek gaat het vervolgens richting Boutersem om zo weer terug naar Holsbeek te fietsen. Wederom een afwisselend parcours met alles er op en eraan. Van brede grind- en gravelpaden tot uitdagende beklimmingen en afdalingen in het bos. Holsbeek als eindpunt betekende natuurlijk, en ik wist het op voorhand, dat de finishlijn halen nog een laatste zware inspanning van me zou vergen. De laatste kilometers reed ik voornamelijk op karakter, adrenaline en trots.
Na 7u21 stond ik, met 133,82km en 1705hm op de teller, terug op Parking 3 van het Provinciedomein in Kessel-Lo. Moe, maar niet uitgeput. Vermoeid, maar niet stikdood. Behoudend gefietst en onderweg proberen te genieten van de omgeving en de prestatie op zich. Een bevredigende dag en wederom een prestatie om trots op te zijn, voor mezelf toch.
De route uit mijn hoofd beschrijven, enkele dagen na de rit, is niet zo makkelijk. Wil je meer details over de mountainbikeroute, bekijk dan zeker de routevideo op ons YouTubekanaal. Liken, abonneren en delen mag altijd. Op die manier ben je er als eerste bij wanneer we een nieuwe routevideo posten.
Route review Frans Claes Marathon
De Frans Claes mountainbikeroute heb ik mooi af kunnen vinken. Een verslagje van mijn dag kon je reeds lezen, maar wat vond ik van de route zelf, hoe was de bepijling, voor wie is deze route geschikt, is de route geschikt voor gravelbikes en zou ik ze nog een keertje opnieuw rijden? Op al die vragen is er natuurlijk een pasklaar antwoord welke je kan lezen in onderstaande review.
Let op: onderstaande betreft mijn persoonlijke mening en ervaring met de Frans Claes mountainbikeroute. Mogelijk kan jouw mening van de mijne afwijken. Al is er natuurlijk maar één manier om dat te ontdekken… De route zelf een keertje rijden natuurlijk!
Bepijling
136km route verdeeld over 11 steden en gemeenten volledig afpijlen is niet om te lachen. Dat er al eens een bordje mist of verkeerd staat, daar is haast geen ontkomen aan. Toch viel dit in realiteit erg goed mee. De route is afgepijld met de bekende pijlen (driehoekje met twee wielen onder). De pijlen van de Frans Claes mountainbikeroute zijn zwart met daarin 3 kleine (oranje) pijlen.
Om de route te volgen gebruikte ik de bordjes en een Garmin fietsnavigatie met daarop de GPX van de Frans Claes route. Gedurende de volledige rit gebruikte ik de officiële bordjes als leidraad voor mijn rit en gebruikte ik de GPS als back-up om te kijken of ik nog juist zat.
Op de bepijling valt amper wat aan te merken. Deze is verrassend goed. In Holsbeek kruist de route zich een keer maar als je het niet weet merk je het niet eens. Net voorbij Overijse maak je een soort lus binnen de route. Ook dit staat erg goed aangegeven met de pijlen.
Het viel me wel op dat de GPX soms afweek van de bordjes. In zulke gevallen heb ik steeds de bordjes gevolgd.
Zoals aangekondigd tijdens de officiële opening van de Frans Claes route ontbraken er hier en daar wel wat wegwijzertjes. Op deze plaatsen is de hulp van het GPX-bestand echt wel nodig. Ik herinner me niet meer waar het precies was, maar het moeten zo’n 3 tal (korte) stukken geweest zijn. Hopelijk komt dit in de nabije toekomst in orde.
In de omgeving van Huldenberg en Boutersem is het wel even opletten geblazen. Door beide gemeenten loopt ook een mountainbikeroute die bewegwijzerd is met zwarte pijlen. Deze routes kruisen de Frans Claes route op bepaalde punten en lopen soms eventjes gelijk waarna ze weer splitsen. Op die splitsingen moet je goed in de gaten houden welke zwarte pijlen je volgt. De zwarte pijlen met daarin 3 kleine pijlen zijn de pijlen van de Frans Claes mountainbikeroute.
Voor wie is de route geschikt?
Wil je de Frans Claes mountainbikeroute in één dag rijden dan heb je uiteraard wel een goede conditie nodig. Daarnaast is het belangrijk om wat lange afstanden en hoogtemeters in je benen te hebben.
Ben je op zoek naar supervette trails en singletracks à volonté, dan is de Frans Claes route een mountainbikeroute die je beter links laat liggen. Voor wie is de route dan wel geschikt? Voor iedereen die graag een langere tocht maakt, waarbij de conditie op de proef gesteld wordt en waar ook tijd is om te genieten.
De mountainbikeroute doet zowat alle mogelijke ondergronden en terreinsoorten aan, verdeeld over de 136 kilometer. De route loopt over kasseistroken, gravelpaden en verharde wegen, maar biedt ook verschillende en uitdagende bospassages met afwisselend bredere paden, singletracks, pittige klimmetjes en hier en daar zelfs enkele technische afdalingen. Enkele klimmetjes in het bos vergen wel wat inzet maar zijn uiteindelijk wel doenbaar.
Op een enkele passage na is alles wel te fietsen. Hoewel het de dagen voor ik de rit deed wel een keertje geregend had viel de staat van de ondergrond al bij al nog goed mee. Meestal kon ik vlot rond of langs de modder fietsen. Een paar keer moest ik er wel noodgedwongen doorheen. Daarnaast waren er hier en daar ook nog wel wat lossere zandstroken te bespeuren.
Met de herfst en de winter in het vooruitzicht lijkt het me, naarmate het jaar vordert, minder aangeraden de route te gaan rijden. In nattere perioden zal het zeker geen 136km ploeteren zijn, maar hier en daar zal de route het toch zwaar te verduren krijgen.
Kortom, verkeer je in goede conditie en ben je wel te vinden voor een dagtocht over verschillende ondergronden én met de nodige hoogtemeters? Dan moet je de Frans Claes mountainbikeroute zeker een keertje gaan rijden!
Geschikt voor de gravelbike?
In een Podcast met Frans Claes vertelde iemand onlangs dat hij de route met de gravelbike gereden had. Het is dus zeker en vast mogelijk om de Frans Claes mountainbikeroute met een gravelbike te rijden. Bij die mening moet ik me wel aansluiten, aangezien het grootste gedeelte van de route over het bredere soort van paden loopt. De smallere passage en de bospaden zijn in de meeste gevallen ook met de gravelbike te doen.
Hoeveel van die passage te fietsen zijn met een gravelbike hangt voornamelijk van jouw fiets skills af. Let er natuurlijk wel op dat een mountainbike beschikt over vering en het aangenamer rijden is in vergelijking met een gravelbike zonder vering, zeker met de lange afstand in het achterhoofd.
Wat vond ik van de route en zou ik ze nog een keertje rijden?
Als liefhebber van lange afstanden fietsen met de mountainbike was ik erg blij en verrast toen ik het nieuws kreeg dat er een marathon route in de maak was. Dat de route op slechts 45 minuten van mijn deur ingepikt kon worden maakte me helemaal enthousiast.
Het afgelopen jaar heb ik net wat minder op de mountainbike gezeten, toch wou ik niet wachten tot volgend jaar. Ik moest en zou de Frans Claes route dit jaar nog op mijn palmares zetten.
Hoewel ik niet zo heel erg vaak vaste Sport Vlaanderen routes volg, weet ik ondertussen toch wel wat je in de meeste gevallen mag verwachten. De routes vallen vaak tegen, al is dat voornamelijk te wijten aan vergunningen en toelatingen betreffende terreinen en gronden. Andere zaken spelen natuurlijk ook mee maar die laten we in dit artikel in het midden. Toch zit er heel wat vernieuwing aan te komen dankzij de populariteit van het mountainbiken, er is dus hoop.
Ook de Frans Claes route is afhankelijk van wat er wel of niet mag, waar je wel en waar je niet mag passeren… Daardoor, en ook mede door de streek waar de route doorheen loopt, moet je vaak noodgedwongen met de mountainbike over het asfalt. Is dat erg? in mijn ogen zeker niet.
Enkele keren moet je een drukke baan oversteken of een keertje wachten op groen licht. Voor de rest kom je niet overdreven veel verkeer tegen op de route, of ik had die dag net wat gelukt. Wat me wel opviel in de streek was de enorme hoeveelheid joggers, zelfs op een doordeweekse dag. Verder had ik daar geen last van natuurlijk.
Ook de steegjes tussen huizen en tuinen zijn veelal aanwezig op de route en voegen een beetje urban mountainbike toe aan de route. Charmerend zijn ze wel en er zitten zelfs enkele uitdagende pareltjes tussen!
De mooiste passage zitten natuurlijk in de verschillende bosrijke stukken waarvan je er ook meer dan voldoende voor de wielen krijgt. Afwisselend is het dus zeker wel. De singletracks zijn vaak erg mooi en er zitten wel enkele technischere singletrack afdalingen in de route. Zo is er een afdaling waar je wel wat airtime kan halen en is er soms wel wat stuurmanskunst vereist.
De route was voor mij de naam mountainbike / marathon route zeker en vast waard omdat ik wel van dit soort routes houd. Ik zou de route daarom zeker nog een keertje rijden. Op sommige plaatsen had ik het graag nog net iets droger gehad. Als voorbereiding op een nog langere marathon lijkt me dit de ideale rit om nog een keertje te doen.
Route ook rijden? Check deze tips…
Wil je deze route zelf een keertje rijden dan hebben we nog enkele extra tips voor je:
- Neem voldoende (sport-)voeding en drank mee voor onderweg en eet regelmatig vóór je honger krijgt. Ben je nog op zoek naar functionele en lekkere sportvoeding? Check dan de sportvoeding van Torq;
- Start niet te snel en rijd jezelf niet (onnodig) stuk. Draag bij voorkeur een hartslagmeter om je hartslag in de gaten te houden. Bepaal je eigen tempo en laat je niet gek maken;
- Download de GPX op de website van Sport Vlaanderen als backup wanneer er een pijltje ontbreekt of weg is;
- Nog werk aan de conditie om een marathon vlot uit te rijden? Bekijk dan zeker onze online trainingscursus: “het marathon plan”, en stoom jezelf klaar om deze route feilloos uit te rijden;
- Zorg dat jouw mountainbike volledig in orde is en je de juiste tools op zak hebt in geval van pech;
- Rijd bij voorkeur met tubeless banden want de ondergrond is soms onvergeeflijk. Zet je banden ook op de juiste druk.
- Strava is in feite onbelangrijk, vergeet vooral niet te genieten van de omgeving, de rit en jouw topprestatie!
Conclusie
Of de Frans Claes route ook wat voor jou is moet je natuurlijk helemaal zelf bepalen. Hopelijk helpt de video, die ik van de route gemaakt heb, jou in die keuze. Heb je de video nog niet bekeken? Scroll dan even terug naar het begin van dit artikel.
De Frans Claes marathon mountainbikeroute is mij in elk geval erg bevallen. Op een zonnige dag ettelijke uren spenderen aan mijn favoriete hobby, en dat allemaal in een mooi decor… Wat wil je dan nog meer? Vermoeiend was het zeker, uitdagend hier en daar, maar wat mij het meest gaat bijblijven is de smile op mijn gezicht toen ik helemaal rond was.
Blij dat het gedaan was? Een heel klein beetje misschien, maar het gevoel dat overheerste was trots en voldoening. En zolang die twee laatste gevoelens overheersen kan ik zonder zorgen zulke ritten en avonturen blijven rijden! Yeah!
Heb jij de Frans Claes route ondertussen al gereden of ben je dat binnenkort van plan? Laat het ons dan zeker weten in een reactie onderaan de pagina.
2 reacties
Zondag 28 augustus 22 hebben we met 3 vijtig plussers deze tocht gereden. We vertrokken en arriveerden in Holsbeek. De tocht was zwaar, maar we hebben er ontzettend van genoten. Als er toch een minpuntje te vermelden valt, dan is het de passage over het BMX parcours. Dit biedt mijns inziens geen enkele meerwaarde aan de voor de rest fantastische omloop.
In de café “Sportman” in Overijse mochten we na een welgekomen colaatje, van de zeer vriendelijke uitbaatster, onze drinkbussen bijvullen. Dit was echt wel nodig.
Hier en daar week het parcours af van de GPS track, maar dan besloten we de pijlen te volgen. Op een bepaald ogenblik moet je haaks om, een zeer steile oprit oprijden. Daar gaat het volgens de bewoners heel vaak mis, zo ook bij ons. Van zodra je de oprit neemt, moet je rechts een smal pad inrijden. De afpijling is daar verdwenen, het paaltje staat er nog wel, maar de pijl ontbreekt.
Het venijn van onze tocht zat em in de staart, met nog enkele bijzonder pittige passages in Holsbeek. Moe, maar enorm trots hebben we onze tocht bezegeld met een frisse Erdinger op het terras van de sporthal. Een super ervaring die we zeker nog eens willen overdoen.
Hey,
Bedankt voor het verslag, erg leuk om te lezen!
Ik ga hem binnenkort ook nog een keertje rijden!
Groeten