Sinds mei 2023 kan je je grenzen pas echt gaan verleggen in het Zuid-Limburgse Heuvelland, zowel op de gravelbike als op de mountainbike. De Limburg200 mtb en gravel challenge biedt bikers de langste uitgepijlde mtb route van Nederland.
Het gravel avontuur kan je enkel via GPX fietsen. De mtb route is een combinatie van de officiële mtb routes van Zuid-Limburg terwijl de gravelbike route volledig nieuw is. Je kan de route, Stoneman-gewijs, in 1, 2 of 3 dagen fietsen.
Het nieuws dat er een 200 km lange mtb route in ontwikkeling was in Zuid-Limburg deed mijn ogen meteen fonkelen. Inmiddels heb ik de Limburg200 challenge volbracht en dat in één dag!
In dit verslag kom je alles te weten over de mtb route van Limburg200, vertel ik je wat ik ervan vond en hoe ik de route en deze lange dag in het zadel beleefd (en overleefd) heb.
Inhoud
Hoe werkt het?
Hoewel de mtb route van de Limburg200 volledig uitgepijld is is het wel de bedoeling dat je een startbewijs aankoopt. Op die manier kom je ook in aanmerking om de finisher medaille in ontvangst te mogen nemen. Dit is enkel mogelijk wanneer je de route vervolledigd in 1, 2 of 3 dagen en met de stempelkaart langs de verschillende stempellocaties op de route gepasseerd bent.
Dit concept ken je misschien al van de verschillende Stoneman routes. Het principe is quasi hetzelfde, alleen is het decor een beetje anders.
Startpakket
Om officieel deel te nemen aan deze mtb of gravel challenge moet je een startpakket aankopen via de website van Limburg200. Het stuurbord en stempelkaart/brevet kan je afhalen in het Shimano Experience Center in Valkenburg. Op deze locatie kan je de challenge ook starten. Hier vind je overigens meteen ook één van de stempellocaties.
Als je een startpakket, dat €32,50 kost, koopt krijg je het GPX-bestand van de mtb of gravel route, een stuurbord en stempelkaart (brevet). Heb je de route vervolledigd en alle stempels (perforaties) verzameld dan kan je het brevet inruilen voor de medaille. Daarnaast kan je, mits bijbetaling van €5, het unieke Limburg200 t-shirt aankopen.
Heb je een startpakket aangekocht dan kan je ook gebruik maken van de locker service, afspuitplek en douchegelegenheden in het Shimano Experience Center. Daarnaast wordt je ook getrakteerd op koffie en vlaai.
Alles over deze mtb & gravel challenge
De Limburg200 uitdaging is een initiatief van Mountainbike Ontwikkeling Zuid-Limburg (MOZL). MOZL is een non-profit organisatie die in deze regio instaat om de mountainbike-infrastructuur te ontwikkelen en ondersteunen. Dit project is gebaseerd op 3 belangrijke pijlers zijnde sport en lichaamsbeweging, natuur en platteland en recreatie en economische ontwikkeling.
Het nieuwe Limburg200 project heeft geen winstoogmerk en een groot deel van de inkomsten van de startpakketten vloeit terug naar de ontwikkeling en instandhouding van de mtb routes in Zuid-Limburg en het behoud van het Limburg200 project.
De routes
Limburg200 bestaat uit 2 verschillende routes; een mtb-route en een route speciaal ontwikkeld voor de gravelbike. Beide routes zijn erg lang met afstanden boven de 200 km. De mtb-route, die de officiële routes van Zuid-Limburg aan elkaar koppelt, is de langste met +-209 km. De gravelroute is 6 km korter en is ontwikkeld in samenwerking met verschillende gemeenten in Zuid-Limburg. Op beide routes mag je ook aardig wat hoogtemeters overbruggen, respectievelijk 2766 (mtb) en 2377 (gravel).
Zowel de gekoppelde mtb route als de gloednieuwe gravelroute is ontwikkeld door Lars Toma in opdracht van MOZL. De mtb route is uitgepijld door een team van 25 vrijwilligers. Er werden meer dan 1800 routebordjes geplaatst. De gravelroute is enkel via gpx te rijden en is niet uitgepijld.
Het startpakket kan je ophalen in het Shimano Experience Center. Daarna kan je de route in principe aanvatten waar jij wilt. Het is geen vereiste maar wel aanbevolen om de route in maximaal 3 opeenvolgende dagen af te leggen.
Langs de route bevinden zich verschillende stempellocaties, die altijd bij horecagelegenheden te vinden zijn. Handig, want dan kan je ook even rusten of een pauze nemen als je dat wenst. De stempelunits waar je je brevet dient te perforeren zijn ook buiten de openingstijden van de desbetreffende horeca aangelegenheden bereikbaar.
Bij elke stempellocatie vind je ook wat gereedschap waarmee je kleine fietsreparaties kan uitvoeren. Uiteraard is het verstandig om zelf ook het nodige materiaal op zak te hebben…
1, 2 of 3 dagen?
Met de deelnemende gemeenten en natuurbeheer is afgesproken dat de Limburg200 routes enkel NA zonsopgang en VOOR zonsondergang gefietst mogen worden. Wil je de route in één dag rijden dan is enige planning wel vereist.
Schrikt de afstand je wat af dan kan je deze challenge ook in 2 of 3 dagen volbrengen. Om het jezelf makkelijk te maken kan je hiervoor logeren in één van de overnachtingspartners van Limburg200. Overnachten kan zowel op hotel, camping, b&b als in de deelnemende vakantiewoningen of villa’s.
Mijn verslag van de Limburg200 mtb route
Ik was al sinds begin juni een perfect moment aan het zoeken om de Limburg200 mtb ultra route te fietsen… Door de kwakkelzomer werd het steeds wat op de lange baan geschoven. Wat wel al vast stond was dat ik de route in één dag zou fietsen. Begin september was het eindelijk zo ver, want de weersverwachtingen zagen er prachtig uit, al had de voorspelde 30°C nu ook weer niet gemoeten…
Ik was van plan om te starten vanaf de officiële startplaats. Op die manier klopten de weergegeven kilometers van de stempellocaties (die op het brevet staan). Zo zou ik snel weten wanneer ik moest uitkijken naar een stempellocatie en op die manier het minste tijd verspillen. Gezien het toch best een lange dag zou gaan worden leek me dat wel een goed idee.
Mijn wekker liep af rond 5u want ik moest natuurlijk nog eerst in Valkenburg geraken, wat voor mij een klein uurtje rijden is. Recht tegenover het Shimano Experience Center, en mijn start- en finishlocatie van de dag, was een ruime (betaal-)parking. Het was ook verleidelijk om al meteen aan het Shimano Experience Center een gaatje in de stempelkaart te perforeren, maar met deze stempel wou ik dit avontuur netjes kunnen afronden na de volledige 200+ km van de Limburg200…
Ready, Set, Go…
Om 7u15 vatte ik de 200km lange rit aan vanaf het Shimano Experience Center. Na een korte aanloop kreeg ik al snel enkele onverharde paden en singletracks voor de wielen geschoven. Een speelse passage werd gevolgd door een heel erg lange en mooie singletrack. De pas opgekomen zon maakte dit wel heel erg mooi, leuk om zo te kunnen beginnen.
Na deze toch wel mooie passage veranderde het terrein in de wat meer typische paden voor deze streek. Bredere paden met pittige klimmetjes en leuke (snelle) afdalingen en uiteraard ook de nodige verbindingsstukken over de weg.
Checkpoint 1
Het eerste checkpoint lag op 53 km vanaf de start en ik bereikte dit, tot mijn eigen verbazing, vrij snel. Omdat ik de streek niet kende was het wel even goed kijken waar ik precies moest zijn om dit checkpoint te vinden. Het was inderdaad rond km 53, toen ik aan mijn linkerzijde een grote poort zag en de naam Landal in mijn ooghoek zag verschijnen. Hier moest ik zijn. Het stempelpunt was daarna snel gevonden…
One down, three to go… en ik zag het nog helemaal zitten, zeker gezien mijn gemiddelde snelheid toen nog boven de 20 km/u lag… Maar dat zou toch gauw veranderen…
Gulpen, Vijlen, Epen
Na het eerste checkpoint trekt de route richting Gulpen, Epen en Vijlen. Deze omgeving kende ik al een beetje en ik was er onlangs vóór deze rit nog een keertje geweest. Ik wist dus wel wat me hier te wachten stond. De eerste klim na het checkpoint bij Landal ging nog over de weg, maar voelde meteen al pittiger dan alle vorige beklimmingen…
Hier loopt de route veelal over bredere paden, zowel omhoog als omlaag. Hier en daar was het een beetje uitkijken met de losse stenen, wortels en uitgesleten geulen. Een enkele keer belandde ik, zonder erg, in een verkeerd spoor. De klimmetjes begonnen er toch goed in te hakken, maar op een enkele klim na kwam ik altijd vlotjes boven. Ik reed alles goed gedoseerd en probeerde, gezien er nog best wat afstand af te leggen was, niet in het rood te gaan… Dat lukte vrij goed.
Checkpoint 2
Wanneer je checkpoint 2 bereikt zit je al over de helft van de Limburg200. Een ideaal moment om, na het perforeren van je stempelkaart, jezelf te verfrissen op het terras van Herberg de Bernardushoeve, waar het tweede checkpont zich bevindt.
Wat erg mooi is, is dat je je fiets binnen het domein aan het terras kan stallen. Zo hoef je je geen zorgen te maken als je er even iets wil drinken.
Ik vroeg de vriendelijke medewerker of het mogelijk was mijn bidons met fris kraantjeswater te vullen. Dat was geen enkel probleem. Gelukkig maar want de temperatuur begon stilaan richting 30°C te gaan en mijn voorraad drank was er bijna helemaal door.
Deel 3; Heerlen, Brunssum en Landgraaf
De kronkelende lijntjes op de stempelkaart en op de GPX-file verraden al wat er in het derde deel van de Limburg200 op me te wachten stond… Kronkelende singletracks, haast non-stop… Maar eerst kreeg ik nog de kans om een klein beetje te recupereren. De aanrijroute richting dit gedeelte van de Limburg200 vond ik best lang en ging ook voor een groot stuk over de weg.
Hoewel de routes van Landgraaf en Brunssum al lang op mijn to-do lijstje stonden was ik er tot nu nog nooit geweest. Maar wat een ontdekking was me dat! Deze routes zijn niet alleen erg mooi maar hebben ook een heel erg hoog mtb-gehalte. De flowy singletracks worden afgewisseld met pittige klimmetjes en soms best technische afdalingen met hier en daar verschillende drop-offs.
Enkele klimmetjes waren me net iets te steil om helemaal tot boven te fietsen. Maar dat kon de pret niet drukken. Onderweg kwam ik ook nog onderstaand waterpunt tegen waar ik ontzettend blij van werd. Hier kon ik naast mijn bidons ook nog de Hydrapak waterzak van mijn USWE MTB Hydro bijvullen met heerlijk fris water.
Met de watervoorraad aangevuld zou ik het wel weer tot het einde van deze Limburg200 redden. Maar eerst moest ik nog even verder kronkelen over deze Zuid-Limburgse mtb routes.
Ik moet er wel bij vertellen dat dit gedeelte wel heel erg lang was. Misschien zelfs iets te lang om in een ultra mtb marathon te stoppen. Het is constant draaien en keren, optrekken en vooral heel erg gefocust blijven… Dat laatste was niet altijd even makkelijk gezien de kilometerteller ondertussen richting 160 km aan het gaan was.
Heb je nog wat fut over dan kan je jezelf ook nog even uitleven in het Bikepark dat je passeert wanneer je uiteindelijk stilaan richting checkpoint drie aan het fietsen gaat. De klim naar het bikepark was er ook eentje om U tegen te zeggen. Zelfs te voet was deze klim geen sinecure…
Ik besloot wijselijk om gewoon de Limburg200 route verder te volgen. En hoewel je niet het hele bikepark doorkruist krijg je hier toch ook weer enkele vette trails voor je wielen geschoven…
Checkpoint 3: Snowworld Landgraaf
Voor je het derde stempelpunt bereikt mag je nog over de Landgraafse trails fietsen en langs het gebouw van Snowworld pittig omhoog klimmen. Een technische afdaling later bereik je het derde checkpoint bij Snowworld. De bekende half-pipe afdaling zit (helaas) niet in de Limburg200 route verwerkt… Daar moet ik dus nog maar eens een keertje voor terug komen.
Achteraf gezien had ik hier beter even plaatsgenomen op het terras om een cola’tje naar binnen te kappen. Hoewel het nog “maar” 30 km te gaan was na dit checkpoint was ik ondertussen toch al een 9-tal uur aan het fietsen en, met alle pauzes erbij, nog wat langer onderweg. De vele repen en gelletjes en de warmte hadden mijn maag wat overhoop gegooid. Maar je moet door hé en dat deed ik dan ook maar…
De laatste loodjes
Het draaien en slingeren was achter de rug en het crosscountry-gehalte naam ook weer snel af om plaats te maken voor bredere paden, langere klimmetjes en snelle afdalingen. Maar voor het zover was wachtte nog een behoorlijk saai stuk over drukke wegen. Of ik hier helemaal juist zat, dat weet ik nog steeds niet. Bordjes waren er niet meer te bespeuren dus was ik genoodzaakt de gpx te volgen. Over de bepijling valt wel wat te zeggen, maar daar kom ik verderop nog even op terug.
Na het verbindingsstuk ging de route weer afwisselend op en af met hier en daar nog een pittige beklimming. Mijn benen waren nog verrassend fris maar gezien mijn maag wat tegen begon te pruttelen moest ik het tempo toch wat laten zakken. De laatste 30 km gingen dan ook wat trager dan ik gehoopt had.
Fanatiek als ik ben weigerde ik wel om de route in te korten, want in het laatste gedeelte kan je wel een soort short-cut pakken gezien de paden dicht op elkaar liggen. Enkele malen ga je naar beneden om dan via het pad erlangs weer naar boven te fietsen. Iets zegt me dat dit noodzakelijk was om ook echt de 200 km afstand te bereiken…
Na de allerlaatste klim, gevolgd door een snelle afdaling, gaat de route via de weg terug naar het startpunt aan het Shimano Experience Center, waar meteen ook het laatste symbooltje van de stempelkaart geperforeerd kan worden…
Na 203,95 km, 3195 hoogtemeters, 11u32 fietsen en een totale duurtijd van net geen 13 uur zat mijn Limburg200 avontuur erop. De vermoeidheid viel al bij al nog mee, en de maagperikelen waren snel van de baan toen ik een, ondertussen in de auto bloedheet geworden, colatje achterover kapte.
Review
Onderstaand nog enkele algemene indrukken, bedenkingen, tips en een beetje (opbouwende) kritiek betreffende de Limburg200.
Praktisch
200 km en 3000+ hoogtemeters in 1 dag, het is wat. Uiteraard kan je het ook gewoon in meerdere dagen doen. En ik denk dat dat ook gewoon de bedoeling is van de Limburg200. Als je dit avontuur geheel volgens “de regels” wil doen is het niet zo heel erg praktisch om het in 1 dag te doen. Het is quasi onmogelijk om je stuurbord en brevet af te halen, de route te rijden én je medaille op te pikken binnen de openingsuren van het Shimano Experience Center.
Ik haalde het brevet en stuurbord enkele dagen voor deze rit al op. Ik koppelde er nog een leuke wandeling aan vast samen met mijn vriendin. Zo was het niet voor (bijna) niets om al eens naar Valkenburg af te zakken. Gezien ik in totaal bijna 13 uur onderweg was, heb ik bij het schrijven van deze review de finisher medaille nog niet op zak en zal ik nog een keertje tot in Valkenburg moeten rijden…
Vandaar dat het me praktischer lijkt de Limburg200 route in meerdere dagen te fietsen, tenzij je een local bent.
De route
Over de route zelf kan ik kort zijn. Je fietst een hele dag door een mooie omgeving en je krijgt een erg divers parcours voorgeschoteld. Al moet je natuurlijk wel rekening houden met de toch best vele, onvermijdelijke, verbindingsstukken. Dit type route is mij op het lijf geschreven, dus ik ben er wel fan van. De 40 à 50 km kronkelen in Brunssum en Landgraaf waren misschien net wat teveel van het goede, maar uiteraard wel heel erg fijn om te mountainbiken!
Bepijling & gpx
Een route van 200 km uitpijlen is natuurlijk niet eenvoudig. Op de website van de Limburg200 kan je lezen dat er 25 mensen ongeveer 1800 bordjes geplaatst hebben over de gehele route. Alle respect voor de mensen die hier tijd ingestoken hebben.
Helaas vond ik de bepijling niet zo heel erg goed. Op sommige plaatsen was deze subliem, zeker in het begin. Op de eerste kronkelende singletrack in Valkenburg stond het ene bordje na het andere, terwijl er haast geen alternatief pad was. Toen dacht ik meteen “wow”, dit is wel heel erg goed uitgepijld…
Ik snap dat je niet voor elke pijl een nieuw paaltje in de grond kan slaan, zeker niet op een route van 200 km. Daarom wordt er voornamelijk gebruikt gemaakt van paaltjes en obstakels die al aanwezig zijn langs de paden. En daar loopt het jammer genoeg vaak fout…
Vele paaltjes zijn zo kort dat ze inmiddels overwoekerd zijn door struiken en planten waardoor je de pijltjes haast niet meer ziet. Daarnaast vond ik de plaatsing vaak ook erg slecht. Zo stonden de pijltjes vaak net voor, in of soms zelfs pas na een afslag.
Op verschillende delen van de route waren de pijlen plots ook spoorloos verdwenen. Hier en daar spotte ik ook een pijl die de andere kant op wees dan de gpx. Als ik dan de pijl volgde kwam ik helaas geen nieuwe pijl meer tegen…
Het gpx-bestand, dat je bij inschrijving ontvangt, week ook regelmatig af van de bepijling.
Gezien je toch €32,5 betaald om deze route te fietsen vind ik dat de bepijling toch wat beter had gemogen. Ik hoop dan ook van harte dat ze een deel van deze inkomsten, in de toekomst, gaan gebruiken om de bepijling te verbeteren. Ook het gpx-bestand mag nog een keer gecontroleerd en aangepast worden in mijn ogen.
Uiteraard ging het ook gewoon vaak goed. Buiten enkele stukken en de verbindingen loopt de Limburg200 route gelijk met bestaande routes. Je kan in vele gevallen, als er geen Limburg200-pijltje te zien is, de andere pijltjes volgen en meestal kom je daarna wel weer het juiste pijltje tegen…
Stempellocaties
Bij de verschillende stempellocaties kan je, indien geopend, altijd terecht voor een drankje wat natuurlijk wel een pluspunt is. Op de stempelkaart staan de locaties waar je een stempel kan halen met naam vermeld. Soms was het voor mij een beetje kijken waar het tangetje om de kaart te perforeren zich precies bevond, maar uiteindelijk heb ik ze alle vier goed gevonden.
Ik vond 4 checkpoints wel aan de lage kant, zeker omdat de afstanden tussen de checkpoints best groot zijn. Je bent toch al snel enkele uurtjes aan het fietsen alvorens je een checkpoint tegenkomt. Bij de Stoneman Arduenna bijvoorbeeld, liggen de checkpoints altijd zo’n 20 à 30 km uit elkaar waardoor je de rit makkelijk kan opdelen in kleinere stukken.
Tot slot
Het concept van Limburg200 is natuurlijk niet nieuw maar het is in mijn ogen wel fijn dat het er is. Of je de route nu in 1, 2 of 3 dagen fietst, het is hoe dan ook een pittige uitdaging die geschikt is voor iedereen die zijn grenzen een keer wil verleggen. Ook de liefhebbers van mtb (ultra) marathons en lange afstanden, zoals mezelf, zullen vast en zeker in de wolken zijn met deze route.
De route is erg mooi en zeker in de zomer goed te berijden. Hier en daar zijn er plekken die quasi altijd wel wat nat zijn maar daar kan je meestal makkelijk omheen fietsen. De doorn in het oog is toch nog wel de bepijling. Zeker gezien je toch een aardig bedragje neertelt om deze route officieel te fietsen, mocht de bepijling (en de gpx) toch wat beter zijn. Hopelijk wordt hier nog verder aan gewerkt.
Ondanks de soms wat lastige plaatsing van de bordjes is de route grotendeels wel goed te fietsen, zeker met behulp van de gpx, al wijkt die soms ook een beetje af. De combo van bordjes én gpx leiden je uiteindelijk wel volledig over de gehele route.
Heb je zin een een stevige rit of een meerdaagse mtb-trip in Zuid-Limburg, dan kan ik je deze route zeker aanbevelen. Het was bij momenten echt afzien, maar ik heb er toch van genoten zeker achteraf… Ben je zelf van plan de Limburg200 een keertje te fietsen of heb je dat al gedaan, laat dan zeker weten hoe jij dit avontuur beleefd hebt.
Leuke review! Aangezien de temperatuur rond de 30 lag, waren de paden droog?
Hoe zit op de singletracks met de begroeiing van brandnetels etc.?
Met welke bandenspanning heb je gereden er vanuit gaande dat je een fully reed?
Hey Simon,
Bedankt voor je reactie.
De meeste paden waren droog, al was er hier en daar wel nog wat nattigheid, zeker wanneer de route wat dieper het bos in ging. Hier en daar was er geen mogelijkheid om de nattigheid te ontwijken, maar al bij al viel het erg goed mee. In de herfst en winter of na hevige regenval wordt het wel een ander verhaal vermoed ik…
Mijn beide onderarmen stonden volledig vol met krassen door enkele goed dicht begroeide passages…
Ik reed inderdaad met een fully. Qua bandenspanning, als ik me niet vergis, vooraan 1.3 en achteraan 1.45 bar.
Groeten
Mooi ritverslag. Je vindt de gpx-bestanden terug op Routeyou.com. Het onverharde deel van de mtb-rit bedraagt 56% en van de gravelrit 55%. Enkel Routeyou vermeldt bij ritten het percentage onverhard. Een heel interessant gegeven
Patrick,
Op basis van mijn gereden route geeft Strava 62% onverharde paden aan.
Het gpx-bestand kan je inderdaad makkelijk online vinden. Om het project te steunen is het natuurlijk wel de bedoeling een ticket/starterpack te kopen.
Groeten
Hey,
Na het lezen van jouw verslag mij ook aan deze rit gewaagd.
Op donderdag deze rit bij Checkpoint 3 moeten staken aan km 170 omwille van een platte batterij van mijn derailleur… dan 25 km langs de weg naar de start nog moeten rijden.
Zot zijn doet geen pijn en besloten deze tocht 2 dagen later opnieuw te rijden (met volle batterij)….
Vertrokken in Valkenburg en de eerste km’s zijn best pittig te noemen en daarna eerder glooiend tot Checkpoint 1. Daarna komen er inderdaad langere klimmen die best stevig zijn en Checkpoint 2 komt net op tijd.
Daarna zijn er ongelooflijk veel singletracks en ik heb er iedere kilometer van genoten, ik vond het echt prachtig.
Dan best een stevige klim net voor Checkpoint 3.
Laatste stuk is wat meer op de weg maar toch nog een paar leuke klimmetjes en passages.
Alle klimmetjes zijn goed te rijden, enkel een smalle klim met allemaal stenen heb ik te voet moeten doen en leek me ook onmogelijk te rijden op sommige plaatsen.
Ikzelf heb er 9u30 over gereden dus is best mogelijk een degelijk tempo te onderhouden, maar ik moet ook zeggen dat de temperatuur bij mij echt perfect was.
Heel vriendelijke mensen bij de checkpoints en ook aan de finish bij Shimano.
Was een topdagje en doe deze tocht nog wel eens over.
Hey Dimitri,
Knappe prestatie, proficiat! En chapeau dat je toch nog zo snel een nieuwe poging waagde… Een reserve batterij kan wel eens van pas komen zo blijkt…😆
Groeten