Raid Bocq 2023; verslag van de laatste BAMS wedstrijd

Ook dit jaar vond de laatste manche van de Belgian Ardennes Marathons Series (BAMS) plaats in Godinne, deelgemeente van Yvoir in de provincie Namen. De Raid Bocq was de laatste beproeving in deze 7-delige marathonreeks. Bij deze laatste manche kon je kiezen tussen twee afstanden; 70 of 100 km.

Ik had me dit jaar voorgenomen om aan minstens 3 manches van de BAMS deel te nemen. Gezien de teller, voor deze laatste rit, nog (maar) op 2 stond was ik het aan mezelf verplicht om deel te nemen… Ik koos ditmaal voor de kortste afstand. Wat ik ervan vond ontdek je in mijn verslag.

Raid Bocq; route, decor en profiel

De Raid Bocq start vanuit het locale college in Godinne. Het dorpje Godinne is gelegen tussen Namen, Dinant en Maredsous en de route doorkruist 3 valleien: de Maasvallei, de Bocqvallei en de Molignéevallei.

3 valleien, dan weet je wel wat er je te wachten staat… In de kortste afstand mocht je om en bij de 1500 hoogtemeters verwachten, terwijl de lange afstand aftikte op 2300 hoogtemeters. De 70 km liet de Maredsousvallei voor wat het was, die moet ik een volgende keer maar eens gaan ontdekken.

Het profiel van de 70 km (op bovenstaande afbeelding), die er uiteindelijk 65 bleken te zijn, zag er dus best pittig uit. En achteraf gezien was dat best een understatement, zeker gezien de omstandigheden…

Raid Bocq 2023; mijn verslag van de 70 km

Het dorpje Godinne ligt helaas niet op een steenworp van mijn thuisbasis, dus was het weer vroeg dag. De wekker die rinkelde om 5 uur, maar zoals steeds bij zulke evenementen ben ik altijd vroeger wakker… Het zou dus een lange, vermoeiende dag worden. Om 6u zat ik gepakt en gezakt in de auto voor de 1u40 durende rit richting Godinne voor de laatste manche van de BAMS 2023.

Stuurbord afhalen

Gelukkig valt het verkeer op een zondag morgend om 6-7 uur ’s morgens best mee en om iets voor achten reed ik via de grote poort de parking van het college van Godinne op.

Parking was er meer dan voldoende ik kon vlakbij de grote BAMS startboog parkeren, lekker handig… Ik moest de tijd nog meer dan een uur zien te doden. Allereerst moet je nog even je stuurbordje gaan afhalen. Ik keek een beetje rond op zoek naar de bewaakte fietsstalling. Helaas kon ik die niet vinden.

Een fietsenstalling was er wel maar die was dan weer niet bewaakt leek me… Gezien ik dit keer alleen op pad was, wel een beetje een bummer. Gelukkig stond ik vlakbij de inschrijving geparkeerd dus liet ik de mtb maar op slot op de fietsendrager staan…

Als klap op de vuurpijl was mijn stuurbord ook spoorloos, maar gelukkig kreeg ik meteen een nieuw startnummer toegewezen. Helaas niet zo’n mooi stuurbordje van de Raid Bocq zelf maar, ik vermoed wegens mijn nogal late inschrijving, een standaard bordje van ACN-Timing… Op dit bordje stond ook geen noodnummer. Goed, je bent quasi nooit alleen op de route maar toch… je weet immers nooit.

Geen grote ramp dus, maar wel een beetje jammer gezien ik de stuurbordjes wel als een leuk aandenken bewaar op een mooie plek thuis… en je betaalt toch een bepaald bedrag om deel te mogen nemen,… Maar soit je kan niet alles hebben in het leven, toch?

Opwarmen en verkenning

Nadat ik het stuurbord aan het stuur bevestigd had besloot ik maar even wat los te rijden en het eerste deel van het parcours te verkennen. Zoals je op het profiel van de rit kan zien start de Raid Bocq met een aanzienlijk stevige beklimming. Gelukkig had ik goed ontbeten want deze was er meteen eentje om U tegen te zeggen.

De beklimming start dan wel op de verharde weg maar na een tijdje draait deze de onverharde paden op. Al snel tikte ik de 100 hm aan en dat op slechts een dikke kilometer. De benen werden er alvast goed wakker en warm van… Ik besloot om niet dezelfde weg terug te nemen maar de bordjes te volgen die de andere kant uitwezen. Zo had ik meteen ook al het laatste deel van de Raid Bocq kunnen verkennen… Handig als het op een sprint moest aankomen, haha…

Start van de Raid Bocq 2023

Ondertussen kwam de start van deze Raid Bocq dichterbij. Om 9u werden de 166 deelnemers van de 100 km op gang geschoten. De 224 anderen, waaronder ik, mochten een kwartiertje later vertrekken voor de 70 km.

Een groot deel van de route van de 70 km liep gelijk met de 100 km. Uiteraard pakte de 100 km op verschillende plaatsen wat extra zijsprongen mee. Toch had ik niet het idee dat beide afstanden (te) vaak in elkaars vaarwater belandden, maar ik kan mis zijn…

Na enkele honderden meters stropte het al even toen het brede pad wat smaller werd. Dit gebeurd natuurlijk wel vaker bij een massastart. De groep trok zich in de eerste beklimming, die ik al verkend had, op een lange sliert. Ik was middenin het pak gestart maar hier raapte ik toch al enkele andere deelnemers op…

Tot ook hier het pad weer wat smaller werd en er geen doorkomen meer aan was… Het laatste deel van de klim moest noodgedwongen te voet… Beetje spijtig want ik had de ideale rijlijn al helemaal uitgedokterd tijdens mijn korte verkenningsrondje…

Glibberen, glijden, afzien en een beetje genieten

De regen van de nacht voordien had het parcours jammer genoeg geen goed gedaan. Dit merkte ik meteen al na de eerste beklimming. Gelukkig kon je hier nog een beetje rondom de plassen fietsen. Maar dat zou al gauw veranderen.

Net zoals bij La Hallonienne, de eerste manche van de BAMS 2023, was het soms echt vettig. De steenrijke ondergrond werd er toch wat glibberiger van waardoor het belangrijk was om, zeker in de afdalingen, focus te behouden…

Gelukkig was een groot deel van het parcours ook gewoon goed droog en dito berijdbaar. Daarnaast waren er ook voldoende verbindingsstukken die ook vaak over verharde wegen gingen. Toch gingen ook die stukken vaak vrij steil bergop…

Bergop, dat was toch wel de tendens in deze rit. Natuurlijk niet gek als je weet dat je twee of drie valleien gaan doorkruisen. De klimmen waren verdomd steil. Een enkele keer moest ik voet aan grond zetten omdat mijn voorganger stilviel en ik er niet langs kon. Een andere klim werd me iets te technisch door de glibberende stenen. Alle andere klimmen gingen, ondanks de steilheid, toch vrij goed. Ik haalde ook verdacht veel andere mountainbikers in als het bergop ging.

In de afdalingen besloot ik het toch wat kalmer aan te doen gezien de staat van sommige afdalingen… Het was voor mij dan ook vaak bijpikkelen met 1 voet of toch net wat meer doseren. Bergaf was ik het die dan wel eens een keertje voorbijgestoken werd. Ik lag er in ieder geval niet wakker van want mijn doel is en blijft zoals altijd: heelhuids over de finish komen…

Enkele opmerkelijke passages tijdens de Raid Bocq 2023

Omdat ik voor mezelf beslist had deze keer wat sneller te fietsen heb ik onderweg geen tijd genomen om wat foto’s te schieten. Toch waren er enkele opmerkelijke passages tijdens deze Raid Bocq. Zo was er een krappe spoorwegtunnel waar het stuur van mijn mtb nipt tussen paste. Ook hier stokte het vanzelfsprekend even, maar gelukkig was de grote groep deelnemers op dat moment al aardig verdeeld over het parcours.

Een andere passage was er ook eentje om U tegen te zeggen. Midden in een bos splitste de 70 en 100 km wederom. De 70 km ging linksaf waar meteen een zeer duidelijk STOP-bordje geplaatst was. Deze passage was verplicht te voet te doen, wat ook al een uitdaging was. Deze hike a bike passage werd gevolgd door een licht technische singletrack die wel erg mooi was. Als het iets droger was geweest had ik deze misschien nog wel wat leuker gevonden…

Even later volgde een zeer pittige, doch leuke passage, die zelfs wat van enduro weghad. Dit was echt mooi, uitdagend, maar wel goed doenbaar. Ik was hier wederom erg blij met mijn dropper seat post.

De spoorwegbrug over de rivier was ook speciaal. Deze werd wederom gevolgd door een kort stukje hike a bike via de trappen. Het was allemaal nodig om de route mooi aan elkaar te knopen.

Bevoorradingen, laatste afdaling en algemene indruk

Ohja, onderweg waren er ook nog 3 bevoorradingen maar, gezien ik toch iets wat op een goede tijd zou lijken wou neerzetten, hield ik er nooit echt lang halt en sloeg ik de laatste, op 13 km van de finish, resoluut over. Ik had immers zelf voldoende eten en drinken bij voor deze afstand.

Na de laatste bevoorrading werden we toch nog getrakteerd op enkele steile en erg lange beklimmingen. De benen voelden nog goed en ook tijdens deze beklimmingen kon ik wederom wat andere deelnemers voorbijsteken. Klimmen is echt wel mijn ding, het technische is dan wel weer een klein werkpuntje, maar wederom kan ja ook niet alles hebben hé…

Naar het einde toe fietste ik in mijn eigen bubbel, er was zowel voor als achter mij niemand meer te bespeuren. De enkelingen die er nog wel waren had ik op de laatste zware beklimming achter mij gelaten. Het laatste gedeelte was dan ook écht genieten, want dat had ik voorheen nog niet al te vaak kunnen doen wat ook deels aan de soms erg modderige toestanden te wijten was.

In het laatste gedeelte pikte de 70 km van de Raid Bocq weer in op het begin van de route, maar dan in omgekeerde richting. Een herkenbaar stukje waardoor je wist dat het einde in zicht was. Ik besloot daarom toch nog wat extra van mezelf te geven.

De absolute kers op de taart was de afdaling die daarna volgde. De route splitste nog even af en ik werd getrakteerd op een pittige afdaling om (wederom) U tegen te zeggen. Deze lag er fantastisch goed bij waardoor de snelheid eindelijk nog een keertje omhoog kon… Tegen het einde van deze snelle afdaling zag ik voor mij nog 3 andere deelnemers opdoemen. Ik was dus echt snel aan het afdalen geweest, of tenminste toch sneller dan de 3 gasten voor mij…

Ik besloot, nu de eindmeet in zicht was, deze 3 mannen toch nog in te halen om zo nog 3 plekken op te schuiven in het klassement… Heel af en toe zit er toch een klein competitiebeest in me blijkbaar…

Finish Raid Bocq 2023

Na 4 uur (3u55 beweegtijd) rolde ik onder de blauwe BAMS finishboog door. Op was ik zeker niet, want daar was de afstand toch iets te kort voor. Echter was ik wel blij dat ik dit keer niet voor de lange afstand gekozen had, gezien de toch best modderige omstandigheden.

Bij de Ardennes Trophy 2023 koos ik dit jaar wel voor de lange afstand maar die was quasi volledig (op enkele stukken na) droog. Achteraf gezien dus een goede beslissing, gezien (teveel) modder, glibberen en glijden echt niet mijn ding is.

Mijn Garmin Edge 830 gaf 1600 hoogtemeters aan en daar was ik best tevreden mee. Voor ik richting de bikewash ging, want dat was echt wel nodig, passeerde ik nog even langs de auto voor een eerste verfrissing. Niet veel later kwam Joris Massaer over de finish gereden. Hij won de 100 km in quasi dezelfde tijd als dat ik de 70 km reed… verschil moet er natuurlijk zijn, haha…

Bij de Bikewash, waar helaas één van de drie hogedrukpistolen het begeven had, was het wel eventjes aanschuiven. Gelukkig was het zonnetje van de partij en liet ik het niet aan mijn hart komen. De mtb kreeg na de bikewash weer wat kleur, net zoals ikzelf na een chocomelk en een cola’tje…

Conclusie

Voor mij was het een eerste keer mountainbiken in deze regio en het smaakte in elk geval naar meer. Ik kom zeker nog terug maar wel als het een tikkeltje droger is. In de naburige gemeente Profondeville is het naar het schijnt ook leuk mountainbiken…

Op het ontbreken van de bewaakte fietsenstalling na, was de organisatie van deze Raid Bocq goed. Het parcours was pittig, uitdagend en ook heel erg fraai op meerdere plaatsen. Een enkele keer misten we met een best grote groep een pijl, maar los daarvan was de bepijling zeer goed. Dank ook aan de vele seingevers op cruciale en drukke plaatsen.

De beklimmingen waren soms als muren maar uiteindelijk toch, mits de nodige inzet, naar boven te fietsen. De ondergrond had wat veel water te verduren gekregen wat sommige afdalingen wat moeilijker / gevaarlijker maakten. Echter was het meeste, ook voor Jan Modaal (waaronder ik mezelf ook reken), al fietsend te overkomen.

Ik kom dus zeker nog terug, ook naar de Raid Bocq. Mits het wat droger is kies ik volgend jaar misschien wel voor de langste afstand, we’ll see…

Heb jij ook deelgenomen aan de Raid Bocq 2023? Laat dan zeker weten hoe jij deze marathon beleefd hebt en wat je ervan vond…