Een nieuwe streek ontdekken vind ik altijd erg leuk. Helemaal onvoorbereid doe ik dit meestal niet. Onlangs (half november 2025) was er nog een dagje prachtig weer voorspeld. De ideale gelegenheid om nog eens een nieuwe streek te ontdekken. Meteen ook hét moment om mijn bikemakker zijn nieuwe trailbike een echte vuurdoop te geven…
Zo trokken wij richting Genk, waar twee terrils en volgens wat ik gevonden had, ook enkele kronkelbosjes op ons lagen te wachten… Zoals gebruikelijk had ik alles vakkundig aan elkaar geknoopt.
Gezien we niet echt bekend waren in deze streek was het wel een beetje bang afwachten of alle bosjes en paden er ook daadwerkelijk lagen. Echter besloten we het te nemen zoals het zou komen. Dit paste ook perfect bij onze nieuwe mindset en voor mij ook helemaal in het nieuwe avontuurlijke concept van de website… Win-Win dus…
We parkeerden aan de voet van één van de terrils die we zouden bedwingen die dag. Het was de Klaverberg waar er sinds 2024 ook 7 officiële bikepark lijnen te vinden zijn. De blauwe trail hier zou de kers op de taart worden aan het einde van de rit.
Slingerbosjes à volonté
Via enkele singletracks rechts en links van het verharde fietspad vatten we onze tocht richting de eerste terril, die van Winterslag, aan…
Het GPX bestand dat ik in elkaar geknutseld had leidde ons van het ene leuke bosje naar het andere. Het mooie was dat de kronkelende paden, op een zakdoek, nog steeds relatief makkelijk te volgen waren, ondanks de vele gevallen bladeren. We waren immers half november, dus midden in de herfst!
Hier en daar zullen we wel wat paadjes gemist hebben, want ze waren erg talrijk. Nog even voor we in Winterslag aan de terril waren, vonden we een bosje met een geweldig leuke singletrack met enkele kleine drop-offs. We namen de tijd om wat foto’s en filmpjes te schieten…
De tijd tikte wel door, ik had me immers voorgenomen om ten laatste rond 16u terug aan de auto te zijn, want het zou al snel donker worden…
Na dit verrassende bosje kwam de terril stilaan in het zicht. Deze heeft trouwens geen officiële lijnen en zou privé-bezit zijn. Toch wordt wandelen en mountainbiken er, voor zover ik info kon vinden, gedoogd. We kwamen er ook wat wandelaars tegen…
De klim naar de absolute top zorgde hier en daar wel voor een hike a bike situatie, behoorlijk steil op sommige plaatsen, maar voor de rest nog redelijk goed te doen op de kleinste versnelling…
3 afdalingen op de Terril van Winterslag
Het echte werk kon beginnen. Ik had 3 afdalingen uitgetekend die we, op papier, zouden moeten aan kunnen. Omdat de GPX toch best een wirwar van lijnen geworden was pakten we per ongeluk een verkeerde afdaling als eerste, gelukkig bleek die wel heel erg vet te zijn!
Uitdagend maar met de nodige focus en een beetje stuurmanskunst reden we deze allebei foutloos naar beneden! Superlang zijn de afdalingen niet, dus het was al snel weer klimmen geblazen.
De afdaling die we eigenlijk als eerste hadden gepland, bleek toch net wat te hoog gegrepen en op één plek wat té verticaal te zijn, haha! Dit lag toch ietsje buiten onze huidige skills…
Met wat vertraging reden we nog een derde keer omhoog voor de laatste afdaling op deze terril. Deze laatste afdaling, gecatalogeerd als groen op trailforks, was geweldig om mee af te sluiten. Super flow, snel en toch hier en daar licht uitdagend. Helaas iets te kort…
Brute “blauwe” klim
Na deze adrenalinestoot besloten we een deel van de route af te snijden en over het fietspad richting auto te fietsen zodat we de blauwe lijn op de Klaverberg ook nog konden meepikken…
Uiteraard moesten we nog eerst een stukje klimmen. De weg naar de start van de trail was fantastisch. Wat een uitzichten, wat een staaltje mooie natuur met de terril als achtergrond!
We kwamen een infobord tegen en de blauwe route staat aangeduid met een zwarte pijl met blauwe bol in het midden. Licht verwarrend maar goed, we zaten wel juist.
De beklimming was eerlijk gezegd niet zo leuk. Je krijgt de ene na de andere haarspeldbocht voorgeschoteld. We vonden beide de bochten nogal krap waardoor we ook regelmatig een voetje moesten bijzetten of een stukje wandelen. Het kan ook aan onze techniek gelegen hebben en we hadden uiteraard ook al wel wat pijlen verschoten op de andere terril.
De beklimming van de BE-Mine terril bijvoorbeeld heeft ook haarspeldbochten maar die liggen iets ruimer, dat miste ik hier wel. In mijn ogen een gemiste kans, want ik vraag me af hoeveel mensen hier al trappend boven geraken…
Flowy einde op de Klaverberg
De afdaling was wel top. Door de licht vochtige bladeren en wortels werd deze in mijn ogen iets technischer dan ze in werkelijkheid is… Halverwege de afdaling kan je nog een extra klim (en afdaling) meepikken. Dat deden we niet want die klim zag er echt veel te steil uit, zeker voor het einde van de rit…
Het tweede deel van de afdaling was het meest flowy en eigenlijk ideaal om af te sluiten. Ik zag echter een beetje verder nog een extra blauw bordje, terwijl we quasi op een steenworp van de auto waren belandt. Dat extra stukje was echter ook wel de moeite.
Voor herhaling vatbaar?
En zo sloten we ons avontuur in deze nieuwe contreien met een goed gevoel af. De route heeft nog wat finetuning nodig en volgend jaar gaan we zeker nog een keertje terug richting deze streek. De Klaverberg, wat eigenlijk het idee voor deze route gevormd had, vond ik minder leuk dan de Terril van Winterslag. Misschien vooral door de nogal bizarre klim omhoog via de blauwe route…
