Sven Nys Cycling Center, mtb review (+video)

Vooral bekend van het veldrijden en de GP Sven Nys, maar het cycling center is toch veel meer dan dat alleen. Het stond al lang op mijn verlanglijstje, en onlangs, op een zonnige namiddag, was het eindelijk zo ver. Sportief als ik ben liet ik de auto staan en reed ik met de mountainbike ,een kleine 30 km, richting Balenberg. Op die manier was ik opgewarmd om meteen in de sporen van de veldrijders te treden.

Het cycling center zelf zou ik die dag niet bezoeken, al ga ik dat zeker nog een keertje doen! Wat ging ik dan wel doen? Op de website las ik dat de parcoursen op het domein vernieuwd waren, en nog steeds vrij en gratis toegankelijk zijn. Deze wou ik maar al te graag eens uitproberen. Naast het bekende cyclocross parcours was ik vooral benieuwd naar de drie mountainbikelussen.. Met de Go Pro maakte ik volgende video van de verschillende parcoursen.

Sven Nys Cycling Center parcour

Aangekomen op de Balenberg moest ik even de borden bekijken om te zien waar ik precies naartoe moest om de lussen te starten. Al was het achteraf bekeken makkelijker dan ik in eerste instantie dacht. De welbekende houten afsluitingen rond het veldritparcours zorgen ervoor dat je bijna niet fout kan rijden.

Alvast chapeau aan al de veldrijders en rijdsters die elk jaar op Nieuwjaarsdag hier hun rondjes komen draaien. Een goede conditie is zeker een must wil je hier, zoals ik deed, enkele rondjes na elkaar rijden.

Naast het typische draaien en keren zit het parcours boordevol pittige klimmetjes. Dat bleek ook achteraf toen ik de statistieken van mijn rit bekeek, hoogtemeters maak je hier zeker voldoende, je zit immers op de BalenBERG.

De trappen die Thibau Nys vlotjes al fietsend neemt zitten uiteraard ook in het parcours. Omdat ik toch wat Nys DNA te kort schiet, besloot ik hier toch maar voor af te stappen.

De brug en de afdalingen na de stevige klimmen maken dit rondje compleet. Het wordt nooit saai en de enkele vlot lopende stukken heb je nodig om even op adem te komen. Toch wil je na een tijdje nog net iets meer… en gelukkig is er op de Balenberg nog véél meer!

De mountainbikeroutes

Ik las dus op de website van het cycling center dat de mountainbike parcoursen vernieuwd waren. Ik had geen idee hoe ze daarvoor waren, aangezien ik er nu pas voor het eerst kwam. De drie parcoursen, met verschillende moeilijkheidsgraad, zijn met pijlen aangeduid en in het bos op veel plaatsen met touwen afgespannen:

• Blauwe lus: 2,5 km – makkelijk
• Rode lus: 3,5 km – moeilijk
• Zwarte lus 3,5 km – technisch

Blauwe lus

Na twee rondjes op het cyclocross parcours vond ik het hoogtijd om het bos in te duiken. Wil je de volledige afstand van de lussen rijden dan moet je ook een deel van het cyclocross parcours meenemen. Bij de blauwe lus moet je goed op de pijlen letten. Vaak hangen alle pijlen onder elkaar en wijst de blauwe de andere, makkelijkere kant op.

Deze lus is voor iedereen goed te doen. Wil je enkele rondjes achter elkaar rijden dan is een goede basisconditie ook op deze lus een must. Naast het heuvelachtige cyclocross parcours is het bos ook zeker niet vlak.

De klimmetjes zijn vlot naar boven te rijden. De moeilijke en technische stukken van de twee andere routes zijn afgescheiden van de blauwe lus. Zo moet je in het midden van het bos niet over het steile bruggetje van de rode en zwarte lus, maar moet je er verplicht langs rijden. Ik snap waarom dit zo gedaan is, maar ik vond het wel spijtig dat je hier niet de keuze hebt.

Verder is is deze lus een afwisseling van draaien en keren, klimmen en leuke afdalingen.

Ik was ondertussen goed opgewarmd, niet alleen door het fietsen maar ook omdat het verschrikkelijk warm was. De zandgrond op de Balenberg maakte het er niet frisser op. Gelukkig was er beschutting in het mountaibikebos. Het was dus tijd voor het echte werk. Het mocht wat pittiger worden dus koos ik dit keer voor de rode pijlen.

Rode lus

De rode en de blauwe lus lopen op het cyclocross parcours nagenoeg gelijk. Er is één extra stukje dat niet in de blauwe lus zit en dat is boven aan het cycling center. Het was even zoeken voor ik dit stukje had gevonden.

Dit extra stukje bevat een afdaling met heuveltjes waar je wel wat airtime kan creëren gevolgd door een stukje singletrack. Een stevige beklimming later kom je terug op het cyclocross parcours waar de drie lussen weer gelijk lopen.

In het bos scheidt de rode lus al snel van de blauwe en volgt er meteen een pittige beklimming met op de top een haakse bocht die de bochtige afdaling inzet. Tenzij je een technisch wonder bent, heb je hier wel enige stuurmanskunst voor nodig, maar al bij al ging dit nog vrij vlot en was het superleuk! Net voor het einde van deze afdaling kan je ook nog kiezen om een rockgarden al dan niet mee te pakken.

Na wat geslinger door het bos volgt een tweede stevige klim, veldritgewijs gevolgd door een haakse bocht met uitgesleten geulen richting het steile bruggetje. Dit bruggetje is vrij link aangezien het echt steil naar beneden loopt en er daarna meteen een bocht volgt.

Daarna volgt nog wat singletrack met een korte, maar heel leuke wortelafdaling. Een stevig bultje later slinger je tussen de bomen en komen alle routes weer samen en fiets je terug richting het cyclocross gedeelte.

Was dit niet genoeg uitdaging dan is er nog de zwarte lus. Deze loopt grotendeels gelijk met de rode lus met in het bos drie keer een aftakking naar zeer pittige en technische stukken.

Zwarte lus

Vooraleer je het bos induikt op zoek naar de technische stukken maak je op het cyclocross parcours na de bultjes nog een ommetje via een singletrack. Net voor je over de bekende brug stuift passeer je ook nog de schuine kant van het cyclocross parcours, die bij droog weer vlot te doen is. Eens dat allemaal achter de rug is duik je het bos in en ga je echt mountainbiken.

De eerste beklimming van de rode lus was al pittig, de zwarte was er eentje om “u” tegen te zeggen. In plaats van de rode pijl te volgen kan je links de zwarte pijl volgen. Dit stukje gaat steil omhoog richting het terras van het eetcafé.

Links van je zie je ook de verschillende rockgardens en drops liggen. Op deze beklimming liggen ook nog eens enkel rotsen en stenen waar je overheen moet. Bovengekomen neem je weer enkele haakse bochten om dan aan een steile en technische afdaling te beginnen. Plezant is het allemaal wel op de Balenberg. Maar het was nog niet gedaan!

Een stukje singletrack leid je naar de volgende splitsing. Voor de zwarte lus ga je weer links ten opzichte van de rode. Wederom een steile beklimming waar het belangrijk is de juiste lijn te kiezen. Daarna volgen er enkele lussen waar de afdalingen en klimmetjes elkaar snel opvolgen. De wortels en kleine dropjes maken het allemaal wat technischer.

Verderop wijkt de zwarte lus nog een laatste keer af van de rode en staat er je nog een laatste klimmetje te wachten. Daarna ga je weer nagenoeg gelijk met de andere lussen richting het cyclocross parcours.

Na het bos wanneer je richting het cycling center gaat kom je ook nog een pumptrack tegen.

Een gouden tip in de eerste plaats voor mezelf, maar misschien ook nuttig voor jou… Begin met de zwarte en rode lus! De zwarte lus en sommige stukken op de rode zijn echt pittig. Voor ik aan de zwarte begon had ik al 30km richting Balenberg gereden en enkele rondjes in de vlakke zon op het cyclocross parcours en de blauwe en rode lus gereden.

Ik was dus al een beetje moe aan het worden van de pittige intervallen. Hoewel het allemaal toch vrij vlot ging zou ik de volgende keer beginnen met de pittigere stukken.

Je kan je dus wel een tijde uitleven en amuseren op de verschillende routes. Achteraf kan je ook nog voor 1€ je fiets afspuiten, moest deze vuil zijn. Wil je daarna nog een bezoekje brengen aan het belevingscentrum of het eetcafé dan kan je tijdens de openingsuren ook nog voor 3€ douchen in het cycling center.

Heb je zelf geen mountainbike of cyclocross maar wil je toch eens in de voetsporen van de veldrijders treden dan kan je een mountainbike of cyclocross fiets huren

Wandelen en fietsen in het Hageland

Het cycling center sluit aan op verschillende fietsroutes zoals de Sven Nys Cycling route (90km) en de Hagelandse Eddy Merckxroute (70km). Voor de mountainbikers is er ook nog de Sven Nys MTB route (23km) en kan je vlakbij ook nog aansluiten op de vaste mountainbike routes van Rotselaar en Aarschot.

Het Hageland is groot en uitgestrekt en is niet enkel een aaneenschakeling van veldwegen tussen prachtige boomgaarden. Afhankelijk van waar je komt, passeer je enorm veel mooie bossen waar het ongetwijfeld ook mooi en uitdagend mountainbiken is. Je kan de routes op de Balenberg dus makkelijk uitbreiden met je eigen mtbroutes of hier en daar lukraak eens een bospaadje meepakken.

Ook met je gewone stadsfiets kan je tal van routes volgen via de knooppunten van het fietsnetwerk Vlaams-Brabant. Naast de Balenbergroute zijn er nog tal van andere fietslussen (30-40km) die je naar de Balenberg brengen.

Wil je het wat rustiger aan doen dan kan je je wagen aan de Balenbergwandeling (11,5km) of de wandeling van natuurpunt door het natuurgebied Balenberg (2,5km). Via het wandelnetwerk Hagelandse Heuvels kan je ook nog zelf je wandelroute uitstippelen aan de hand van knoopunten. Zo kan je op jouw eigen manier en niveau het Hageland ontdekken.

Is wandelen toch wat te rustig voor jou dan is de beweegroute op het domein misschien wat voor jou. Tijdens deze wandeling van 600 meter moet je onderweg verschillende oefeningen uitvoeren waarmee je kracht, uithouding en balans traint.

Belevingscentrum

Het Cycling center bezocht ik nog niet, maar ben ik zeker nog een keer van plan. Voor slechts 3€ wordt je volledig ondergedompeld in de wereld van het cyclocrossen. Ik ben alvast ontzettend benieuwd.

Eetcafé Velo

Na het fietsen, wandelen of je bezoekje aan het belevingscentrum kan je van je inspanning bekomen in het fiets- en eetcafé. Vanaf het terras heb je ook uitzicht op de rockgarden en jumps naast het zwarte mountainbikeparcours. Dus met wat meeval kan je tijdens het eten en drinken nog wat sportievelingen aan het werk zien.

Ik had graag op het terras gaan zitten om wat te drinken, maar omdat ik alleen op pad was die dag en mijn fiets niet graag onbewaakt achterlaat houd ik dat tegoed voor een volgende keer.

Ik had alvast wel een blik geworpen op de menukaart en die is vrij uitgebreid, al had ik graag naast de vegetarische opties ook nog enkele vegan opties gezien, zodat ikzelf na het sporten ook kan genieten van een hapje bij mijn drankje…

Op de menukaart staat alvast vermeldt dat je voedselallergieën en intoleranties mag doorgeven, dus misschien moet ik het er gewoon maar eens op wagen.

Sven Nys academy en workshops

Dan denk je misschien dat je alles gehad hebt, maar toch stopt het nog niet. Met de academy wil Sven zoveel mogelijk kinderen laten kennismaken met het offroad fietsen. Daarnaast zijn er nog tal van workshops die je met een groep,school of bedrijf kan volgen zoals begeleide fietstochten, sportdagen, teambuildings en workshops fietsonderhoud…

Voor gezinnen is er nog het gratis doepakket “Volg Thibau als je kan” maak je op een speelse manier kennis met het belevingscentrum en het domein van de Balenberg. Kortom, er is voor elk wat wils.

Ongeacht waarvoor je naar de Balenberg komt, je zal je er in ieder geval niet snel vervelen. Het cyclocross parcours en de mountainbikelussen waren voor mij alvast een schot in de roos.

Ik heb me er enorm geamuseerd en heb me alvast voorgenomen een keertje terug te komen met mijn vriendin om eens een bezoekje te brengen aan het belevingscentrum en een wandeling door het natuurgebied te maken.

Misschien ben jij niet de grootste Sven Nys fan, toch is het zeker de moeite waard om eens een dagje naar de Balenberg te trekken.

Was jouw bezoek aan de Balenberg en het Sven Nys Cycling Center ook zo’n meevaller of ben je van plan er eens naartoe te gaan? Laat het me zeker weten in een reactie onderaan de pagina.