Het idyllische dorpje Hoegaarden, net voor de grens met Wallonië, kende tot voor kort nog geen bewegwijzerde mountainbikeroute. Gelukkig was er Michaël Janssens, een gewezen downhill mountainbiker en huidig regiocoördinator van MBF Vlaanderen, die besloot dat dat maar eens moest veranderen… In samenspraak met Natuurpunt, het agentschap voor Natuur en Bos, een engelen geduld en de nodige compromissen kwamen er twee mtb routes uit de bus. De mtb routes in Hoegaarden werden officieel geopend op 10 december 2022.
Tijdens een trainingsritje richting Hoegaarden besloot ik de mtb routes in Hoegaarden er ook maar eens een keertje bij te nemen. Wat ik van de routes vond en of ze echt de moeite waard zijn ontdek je in dit beknopte verslagje.
MTB routes in Hoegaarden
In het landelijke en heuvelachtige Hoegaarden kan je sinds eind 2022 de gekende pijltjes van de mtb routes volgen. Je kan kiezen uit 2 routes, een rode en een blauwe lus. De rode lus loopt voor het grootste gedeelte gelijk met de blauw lus. De blauw lus is met 39 km de langste. De afstand van de rode lus bedraagt 21 km.
Zowel in de korte als de lange route zal je ook behoorlijk wat moeten klimmen. Met ruim 400 (blauwe lus) en 200 (rode lus) hoogtemeters zijn de routes dus zeker niet vlak.
Het officiële startpunt van de mtb routes in Hoegaarden vind je bij sporthal De Struysvogel waar je ook de wagen makkelijk kan parkeren. De langste route loopt ook door deelgemeenten Meldert en Hoksem en passeert eveneens langs het centrum van Hoegaarden.
Start je aan de sporthal dan lopen de blauwe en de rode lus een hele tijd gelijk. Na een 18-tal kilometer splitsen de routes en gaat de blauwe lus richting Meldert en Hoksem, terwijl de rode lus weer richting het startpunt gaat.
Via de blauwe mtb route kan je ook de aansluiting maken op het mtb route netwerk van Tienen. In deelgemeente Hoksem kan je daar inpikken op de rode lus.
Verslag van de mtb routes in Hoegaarden
Tijdens de Frans Claes Classic, die op 11 november 2022 voor de 5e keer plaatsvond, had ik in mijn ooghoeken al verschillende routebordjes gespot. Er was dus wat in de maak daar in Hoegaarden. Niet veel later werden de routes officieel geopend.
Jammer genoeg zijn de meeste vaste, bepijlde, routes in Vlaanderen niet zo heel erg uitdagend. Zeker als je al wat ervaring hebt op de mtb. Michaël Janssens, de drijvende kracht achter deze routes, had de mtb routes in Hoegaarden ook graag wat uitdagender gewild. Maar goed, je moet nu eenmaal strijden met de wapens en mogelijkheden die je hebt of mag benutten.
Het parcours van de Frans Claes Classic was me in elk geval wel erg bevallen en had me zelfs verrast. Ik was dus erg benieuwd of de mtb routes in Hoegaarden me ook nog zouden kunnen verrassen…
Om extra kilometers en veel hoogtemeters in één keer te maken fiets ik regelmatig tot in Hoegaarden. De combinatie van holle wegen, singletrack, mooie vergezichten en pittige klimmetjes maken dit altijd een leuk trainingsritje. Deze keer koppelde ik de lange mtb route van Hoegaarden er nog aan vast.
Blauwe en rode mtb route
Ik koos voor de blauwe lus aangezien deze de langste is en je op die manier meteen ook het grootste gedeelte van de rode lus hebt gereden. Ik pikte de route in net na het startpunt en dook haast meteen het bos in.
Blauw + Rood
In het eerste gedeelte van deze mtb route word je echt verrast want de ene singletrack volgt de andere in sneltempo op. Het is kronkelen geblazen op enkele vierkante meters. En meteen daarna krijg je ook nog een mini bikeparkje, dat speciaal voor deze route aangelegd werd, voor de wielen geschoven. Verwacht er ook niet teveel van maar de enkele switchbacks en smalle singletracks vereisen toch enige stuurmanskunst. De pijltjes hier volgen is moeilijk maar het pad wijst je wel de weg.
Na deze passage merk je meteen dat je je niet in het meest bosrijke gebied van Vlaanderen bevindt. Zo zijn er veel verbindingswegen, zowel op de weg als langs holle wegen, waarna je weer een stukje bos in zal duiken.
Die stukjes bos zijn wel erg mooi en zelfs licht uitdagend. De afdalingen gaan over zeer smalle paadjes die, toen ik de route reed, erg dicht begroeid zijn. De prikkende benen moet je er in de lente en zomer maar bijnemen…
De klimmetjes zijn vaak ook aan de pittige kant maar allemaal goed doenbaar. Op de verbindingsstukken tussen de velden kan je trouwens genieten van mooie vergezichten.
Dit eerste gedeelte van de route kon mij eigenlijk wel bekoren, al moet je natuurlijk wel fan zijn van dit type parcoursen. Na een 18-tal kilometer, aan het info-bord van het mtb route netwerk Hageland, splitsen de blauwe en rode route en gaan ze elk hun eigen weg.
Blauwe route
Ik bleef de blauwe pijltjes volgen en fietste rustig verder richting deelgemeenten Meldert en Hoksem. De route kreeg plots wel een ander karakter. Op enkele wederom erg smalle paadjes na werd de route in mijn ogen wat braver dan voorheen.
Het beste van de mtb routes in Hoegaarden leek me dus zeker in het begin te zitten waar de blauwe en de rode lus gelijk lopen. Ik kwam nog een leuk en rustig plekje tegen waar ik even halt hield om te bezinnen en nog een reepje naar binnen te spelen.
Over het laatste gedeelte van deze blauwe route, richting startpunt, kan ik niets vertellen gezien ik in Hoksem de route richting huis weer op pikte. Tot daar zaten er in het tweede gedeelte van de blauwe lus geen speciale features die me van mijn sokken bliezen.
MTB Routes in Hoegaarden; review & conclusie
Na de Frans Claes Classic gereden te hebben was ik erg benieuwd naar de mtb routes in Hoegaarden. Toch lijkt er voor een toertocht wat meer mogelijk te zijn dan voor een vaste route. Maar goed, zoals eerder gezegd moet je het doen met de middelen en toelatingen die je hebt…
Helaas bleef ik toch een beetje op mijn mtb honger zitten. De leukste gedeeltes van deze routes, met het slingerbosje en mini bike-parkje, zitten in het begin van de route. De rest van de route biedt hier en daar wel wat uitdaging, zowel bergaf als bergop, maar is voor de rest eerder aan de brave kant. De vergezichten maken de wat saaiere en verbindingsstukken wel iets leuker.
In November was het hier nog erg drassig en modderig maar dat was nu (mei 2023) niet het geval. Op een enkel stukje na was het erg droog en kon je rond de plassen en modder, die er hier en daar nog lag, heen fietsen. Wat je in de lente en zomer dan wel weer hebt is de erg dichte begroeiing. Hierdoor worden de singletracks nog smaller en zie je de paden minder goed liggen.
De bepijling is nieuw, maar vond ik hier en daar wat ongelukkig gepositioneerd. Ik had de GPX van de blauwe route nagetekend en toegevoegd aan de route die ik volgde. Hier en daar gingen mijn GPX en de bordjes toch een andere kant uit, maar dat kan ook aan mezelf gelegen hebben. In het centrum was ik de bordjes even kwijt maar al bij al vond ik de bepijling nog ok.
De blauwe lus voegt in mijn ogen niet zo heel erg veel extra toe aan de routes. De volgende keer als ik naar Hoegaarden fiets pik ik de rode lus wel een keertje volledig mee. De GoPro action cam neem ik misschien ook wel mee.
Omdat ik onderweg liever niet te vaak stop is heb ik niet al teveel foto’s van de route gemaakt. Wil je toch al een idee krijgen van de routes, de omgeving en het terrein van de mtb routes in Hoegaarden, check dan zeker de routevideo van de Frans Claes Classic via ons YouTubekanaal of in het verslag van de Frans Claes Classic 2022.
Heb jij de mtb routes in Hoegaarden al een keertje gereden of ben je dat zeker van plan? Laat ons dan weten wat jij ervan vond.
